Kultura ludowa - to cały zespół nawyków i form zachowania społecznego, wytwory materialne i duchowe, przekazywane z pokolenia na pokolenie. Odzwierciedla się w niej:
- mądrość ludu, który optymalnie potrafił dostosować się do swojego środowiska: warunków naturalnych i rytmu przyrody,
- archetyp - odwieczny, podświadomy, wspólny wszystkim ludziom wzorzec reagowania i postrzegania świata, organizujący zachowania jednostki w typowych ważnych sytuacjach,
- zróżnicowanie regionalne w mowie, obrzędach, stroju - podkreślające przynależność do odrębnych grup etnicznych.
Kulturę ludową cechowała niezwykła trwałość przekazu na przestrzeni wielu wieków, uwarunkowana jednak trwałością zasiedlenia. Obecnie w krajach o wysokiej cywilizacji zanikają jej tradycyjne formy. Stąd zadanie dla nas i dla naszych bezpośrednich następców:
ocalić te wartości, które wiążą się z dawnymi ludowymi kręgami kulturowymi.
Służą temu liczne placówki muzealne: skanseny we
Wdzydzach
i w Klukach, zagroda gburska w Nadolu nad jeziorem Żarnowieckim, oraz muzea kaszubskie w
Kartuzach,
Bytowie,
Pucku. W Gdańsku-Oliwie, w dawnym Spichlerzu Opackim koło katedry mieści się
dział etnograficzny Muzeum Narodowego w Gdańsku.
Ponadto w bardzo wielu wsiach powstały izby regionalne gromadzące zbiory, nieraz o dużej wartości etnograficznej, owszem, dla turystów, ale także dla miejscowych: dla dzieci i młodzieży, aby uczyli się i wiedzieli "jak drzewiej bywało".
W miastach, wsiach i skansenach odbywają się imprezy o charakterze jarmarków twórczości ludowej, z udziałem regionalnych zespołów pieśni i tańca.
|
|
|
